Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Ἡ Ἀγγλικὴ κυβέρνησις πρός ἄγραν ἑλληνικῶν χειρογράφων

    Τριγύριζαν ἀνενόχλητοι οἱ ἀπὲσταλμένοι καὶ οἱ "περιπατητές" στὴν Ἑλληνικὴ Γῆ καὶ μάζευαν τοὺς πνευματικοὺς καρποὺς τῶν προγόνων μας. Ἠσίοδος, Σοφοκλῆς, Ἀριστοτέλης, Γαληνός. Καὶ τὰ ἀδηφάγα μουσεῖα τὴς Εὐρώπης στολίζονταν γιορτινὰ μὲ κλεμμένη λάμψη ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα.







Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Ἕνα "κούρεμα" ἐν ἔτει 1962!

Ὁ κος Μέρτζος, πρόεδρος τῆς Ἐταιρείας Μακεδονικῶν Σπουδῶν μᾶς πληροφορεῖ ὅτι δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἡ Ἑλλάδα ἀναγκάσθηκε νὰ ρυθμίσῃ καὶ νὰ "κουρέψῃ" χρέη της. Τὸ 1962, ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς πέτυχε  ρυθμίσεις ποὺ "δὲν ἀτίμασαν τὴν Πατρίδα".





ΕΝΑ «ΚΟΥΡΕΜΑ» 55% ΑΝΩΔΥΝΟ,
ΑΝΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ
Οι Έλληνες γνωρίζουν ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε πολλές φορές εξ αιτίας του εξωτερικού της χρέους. Ωστόσο, ελάχιστοι γνωρίζουν και ουδείς αναφέρει τα ρύθμιση που επέτυχε το 1962 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Τότε, όμως, ο Μακεδών ηγέτης δεν ατίμασε την Πατρίδα, δεν υπέβαλε σε θυσίες τον ελληνικό Λαό, δεν διέλυσε τον κοινωνικό ιστό, δεν βύθισε στην απόγνωση τα νοικοκυριά, δεν χαρίσθηκε στους πλουσίους, δεν έπληξε την οικονομική ανάπτυξη.
Τότε, βέβαια, ήσαν διαφορετικές οι συνθήκες και η λειτουργία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αλλά ήταν μοναδική η ικανότητα και η αποτελεσματικότητα του μεγάλου εκείνου ανδρός. Συγκεκριμένα:
Η Ελλάδα είχε δανεισθεί προπολεμικά 35.988.500 χρυσά δολάρια από Αμερικανούς στους οποίους το 1962 χρωστούσε επί πλέον 54.836.938 χρυσά δολάρια για τοκοχρεολύσια. Σύνολο χρέους μόνον σε Αμερικανούς 90.825.438 χρυσά δολάρια που ανατοκίζονταν θηριωδώς. Μετά δυσχερέστατες αλλά αθόρυβες διαπραγματεύσεις στη Νέα Υόρκη  υπό τις εντολές του Κ. Καραμανλή ο Νικόλαος Γαζής συμφώνησε με τους Αμερικανούς δανειστές «κούρεμα» 55%. Στις 19 Οκτωβρίου 1962 το Υπουργικό Συμβούλιο κύρωσε την συμφωνία. Ανακοίνωσε ότι:
1. Μετέτρεψε τα οφειλόμενα χρυσά δολάρια σε χάρτινα (προς 30 δρχ. το ένα)
2. Διέγραψε 50.792.138 χρυσά δολάρια από τα οφειλόμενα 90.825.438
3. Μείωσε κατά 50% τα επιτόκια του υπολοίπου χρέους
4. Ρύθμισε συνολικά όλα τα προπολεμικά εσωτερικά δάνεια. Οι Έλληνες δανειστές, κατά κανόνα οι πλουσιότεροι, λαμβάνουν ένα ομόλογο 50 δρχ. με επιτόκιο μόλις 2% για κάθε προπολεμικό ομόλογο ονομαστικής αξίας 1.000 δρχ.
5. Διαπραγματεύεται με όλους τους άλλους ξένους δανειστές ανάλογη ρύθμιση.
Το 1962 η ελληνική οικονομία έτρεχε με τον 2ο παγκοσμίως ρυθμό ανάπτυξης. Αποχωρώντας τον Νοέμβριο 1963 η κυβέρνηση Καραμανλή παρέδωσε τον προϋπολογισμό με πλεόνασμα και γεμάτα τα δημόσια ταμεία.

Ν. Ι. Μέρτζος *

 

* Πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών,
   δημοσιογράφος και συγγραφέας

www.ems.gr
 Ἡ φωτογραφία εἶναι ἀπὸ fakosgeorge.blogspot.com

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Ὅταν οἱ Ἕλληνες ἔλεγαν "ΟΧΙ". Ἡ Ἐποποιία τοῦ '40!


Πρωτοσέλισα ἐφημερίδων



   Ὁ μμανουέλε Γκράτσι, πρέσβυς τς ταλίας στν χώρα μας τ 1940, περιγράφει τ γεγονότα στ βιβλίο του, πο τ νομάζει μ μία πρωτοφανή ξυδέρκεια γι τ μέλλον το καθεσττος Μουσολίνι: « αρχ το τέλους - πιχείρησις κατ τς λλάδος»:

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Οἱ Λαοὶ τοῦ Κόσμου & ὁ Ἑλληνικὸς Λαός.



Mαρμάρινο ἀναθηματικὸ ἀμφίγλυφο ἀνάγλυφο, ἀπὸ τὸ Nέο Φάληρο Ἀττικής, γύρω στὸ 410 π.X. Στὴ μία πλευρά ἀπεικονίζεται ἡ ἀρπαγὴ τῆς Nύμφης Bασίλης ἀπὸ τὸν ἥρωα Ἔχελο. Tὸ τέθριππο ἄρμα, στὸ ὁποῖο ἐπιβαῖνει τὸ ζεῦγος, ὁδηγεῖ ὁ Ἐρμῆς. Στὴν ἄλλη πλευρὰ τοῦ ἀναγλύφου τὸ κέντρο τῆς παράστασης καταλαμβάνει ὁ κερασφόρος Kηφισός. Ἀπεικονίζονται στὸ ἄκρο ἀριστερὰ ἡ Ἄρτεμις καὶ ἕνας θεὸς καὶ δεξιὰ ἀπὸ τὸν Kηφισὸ τρεῖς Nύμφες.
ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΘΗΝΑΣ



    Ὑπάρχουν λαοὶ ποὺ δὲ κατανόησαν ποτὲ τὴν ὑπόστασί τους ὡς ἐθνικότητα. Αὐτοὶ εἶναι κυρίως οἱ νομαδικοὶ λαοὶ καὶ τὰ «παράσιτα» τῆς ἀνθρωπότητος.

    Ὑπάρχουν ἄλλοι λαοί, οἱ ὀποῖοι δὲν ἐπιζήτησαν τίποτα, παρ’ ἐκτὸς τὴν ἀσφάλεια τὴ δική τους καὶ τῶν δικαίων τους. Αὐτοὶ αὐτοκηρύσσωνται «οὐδέτεροι» , παράδειγμα οἱ Ελβετοί.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Choiseul-Gouffier (Gabriel Marie), ἕνας «φιλέλλην» εἰς τήν Ἑλλάδαν...

     



      Ὁ Choiseul-Gouffier (Gabriel Marie), ἦταν Γάλλος περιηγητὴς καὶ πρεσβευτὴς στὴν Κωνσταντινούπολη. Γεννήθηκε τὸ 1752 (Παρίσι), καὶ πέθανε τὸ 1817 (Παρίσι). Καταλαμβάνῃ σύμφωνα μὲ τοὺς βιογράφους του καὶ τοὺς κριτικοὺς τῶν ἔργων του, ἐξέχουσα θέση ἀνάμεσα στοὺς μελετητάς. Ὁ Choiseul Gouffier ὑπῆρξε προστάτης καὶ φίλος πολλῶν λογίων, συμπεριλαμβανομένων τοῦ Αbbe Barthelemy καὶ τοῦ DeLille.

      Τὸ πρῶτο του ταξείδι στὴν Ἑλλάδα τὸ ἔκανε τὸ 1776, καὶ συγκέντρωσε πολύτιμο ὑλικὸ γιὰ τὶς ἑλληνικὲς ἀρχαιότητες καὶ γιὰ τὸν τρόπο ζωῆς τῶν Ἑλλήνων συγχρόνων του.
Τὸ ὑλικὸ ποὺ συγκέντρωσε κατὰ τὴν διάρκεια τῆς δωδεκάμηνης περιήγησής του, τὸ δημοσίευσε τὸ 1782 στὸν πρῶτο τόμο τοῦ χρονικοῦ του, ποὺ θὰ ὀνόμασῃ «Voyage pittoresque de la Grece». Τὸ ἔργο αὐτὸ περιέχῃ ἕναν σημαντικὸ ἀριθμὸ χαλκογραφιῶν ποὺ συνοδεύονται ἀπὸ ἐπεξηγηματικὰ κείμενα, καὶ ἐπίσης ἕναν πρόλογο μὲ ἔντονα φιλελληνικὸ χαρακτήρα.

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Les Responsabilités (Αἱ Εὐθύναι), 1877. Ἀπόρρητα Ρωσσικὰ Ἔγγραφα γιὰ τὸ Μακεδονικὸ




   Τὸ 1870, ὑπῆρχε στὴν ρωσσικὴ Πρεσβεία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἕνας Ἕλληνας ὑπάλληλος. Μία μέρα ὁ τότε Σύμβουλος τῆς Πρεσβείας τὸν διέταξε νὰ παραλάβῃ ἀπὸ μία θυρίδα τῆς Πρεσβείας ἕναν φάκελο μὲ ἔγγραφα καὶ νὰ τοῦ τὰ παραδώσῃ. Ἀργότερα, τὰ ἔγγραφα αὐτὰ δόθηκαν στὸν ἴδιο ὑπάλληλο νὰ τὰ ἐπιστρέψῃ στὴ θέση τους, στὴ θυρίδα· αὐτὸς ὅμως, παρατήρησε ἀπὸ τὴν ἐπιγραφὴ τοῦ φακέλου ὅτι τὰ ἔγγραφα αὐτὰ περιελάμβαναν ἐνέργειες σχετικὲς πρὸς τὸ βουλγαρικὸν Σχίσμα καὶ τὶς λοιπὲς πλεκτάνες τῶν πανσλαυϊστικῶν πρακτόρων, ἐπισήμων καὶ ἀνεπισήμων. Ὁ Ἕλληνας ὑπάλληλος ἀπὸ περιέργεια διάβασε τὰ ἔγγραφα καὶ κατόπιν τὰ ὑπεξαίρεσε ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο τῆς ρωσσικῆς Πρεσβείας. Μετὰ ἀπὸ λίγο διάστημα ἀπολύθηκε ἀπὸ τὴν ὑπηρεσία χωρίς νὰ ἀνακοινωθῇ ὁ λόγος τῆς ἀπόλυσης.
Ὁ δυστυχής, ἄπορος πλέον, ἀναγκάσθηκε νὰ βγάλῃ τὰ ἔγγραφα πρὸς πώληση, ἀρχικὰ στοὺς ὁμογενεῖς τὴς Κωνστανινουπόλεως καὶ μετὰ στὸν Μιδχᾶτ πασσᾶ ποὺ ἦταν παντοδύναμος ἐκεῖνον τὸν καιρόν. Τὰ ἔγγραφα αὐτὰ ποὺ ὑπεξαιρέθησαν ἀπὸ τὴν ρωσσικὴ Πρεσβεία τυπώθηκαν σὲ βιβλίο τῇ 20 Ἰανουαρίου 1877 στὴν Κωνσταντινούπολιν, σὲ ἑβδομήντα ἀντίτυπα καὶ τὰ εἶχε στὴν κατοχή της ἡ τουρκικὴ διπλωματία.

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Ὁ Δράκος τῆς Ἁγίας Σοφίας




   Μοῦ ἀρέσει νὰ διαβάζω... Καὶ οἱ ψηφιακὲς βιβλιοθῆκες εἶναι τὰ μέρη ποὺ συχνάζω. Ἀνακαλύπτεις πολλὰ ἐνδιαφέροντα πράγματα:
Ποιὸς Γάλλος πρέσβης π.χ. στὰ μισὰ τοῦ 19ου αἰῶνος κουβάλησε μπαοῦλα μὲ ἀρχαιότητες στὸ Παρίσι... ἣ γιὰ τὰ τεράστια ὀστὰ ἀπὸ δράκους (μαστόδοντα - παλαιοθηρία) ποὺ ἀνακάλυψε ὁ κος Ζυγομαλᾶς στὸ ὄρος Ὄθρυς τῆς Φθιώτιδος! Πραγματικὰ, πολὺ ἐνδιαφέροντα!

Διάβασα λοιπὸν πρὸ ὁλίγου καὶ αὐτὴν τὴν "εἴδηση":


Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Οἱ νόμοι τῶν "Κλεφτῶν"

Καί ἐφ`ὅσον κρατεῖ ἐν τῇ κοινωνίᾳ ἡ ἀδικία, οὐδέποτε θά ἐκλιπῶσι καί οἱ λῃσταί τῶν ὀρέων….





Οἱ νόμοι τῶν "Κλεφτῶν"


Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Jus Primae Noctis ἢ Tὸ Δικαίωμα τῆς Πρώτης Νύχτας





   Ἔμεινα κπληκτη ταν διάβασα στ παλιὸ βιβλίο γι τ «δικαίωμα τς πρώτης νύχτας». Γνωρίζοντας τ σημασία το «δικαιώματος» π μυθιστορήματα κα κινηματογραφικς ταινίες (βλέπε «Braveheart»), μο κανε ντύπωση τ γεγονός τς πάρξεῶς του κα στν λλαδικ χρο. Κα μως, τίτλος το ρθρου στν Νέο λληνομνήμωνα το τους 1907, δν φήνει καμία μφιβολία.

«ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΝΥΚΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΟΙΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙΣ»

   Ὑπάρχει χρυσόβουλο το ατοκράτορα νδρόνικου Β΄ το Παλαιολόγου πο χορηγήθηκε τ 1331, στν ν Πάτμ μονή το ωάννη το Θεολόγου, πο παλλάσει τος πάροικους τς μονς π μία σειρ δικιν κα παιτήσεων, μεταξ ατν κα τς «παρθενοφθορίας»:

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Ἡ Ἀθανασία τῶν Ἑλλήνων




Bazar of Athens - Τὸ παζάρι τῶν Ἀθηνῶν


   Ἦταν βαρὺ τὸ φορτίο τῶν αἰώνων καὶ δὲν ἀνάσαινε λεύτερα ἡ χώρα, νὰ ξαλαφρώσῃ. Πολύχρωμα λεφούσια σαΐτεψαν τὸ γένος καὶ θρονιάστηκαν σ’αὐτὴν τὴν Φωτεινὴ Χώρα ποὺ οἱ πρόγονοι ὀνόμασαν Ἑλλάδα. Καὶ καρπώθηκαν οἱ βάρβαροι τὴν μοίρα τοῦ λαοῦ καὶ τοὺς καρποὺς τοῦ τόπου. Τρύγησαν ἄγουρα κορμιὰ καὶ κλέψανε ἀνάσες.
Ἦταν βαρὺ τὸ φορτίο τῶν αἰώνων· κάλυψε ἡ ἀχλὴ τὸ παρελθὸν καὶ τὸ σπαθὶ τὴν σκέψη· καὶ τὶς λευκὲς κολῶνες τὶς κάλυψε ἡ ἀγράμπελη…

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Κώστας Μπαλάφας, ὁ Ἠπειρώτης φωτογράφος




    Κυριακὴ 9 Ὀκτώβρη 2011, ἔφυγε ἀπὸ τὴν ζωὴ ὁ μεγάλος δάσκαλος τῆς Ἑλληνικῆς φωτογραφίας, ὁ Κώστας Μπαλάφας. Ὁ φωτογράφος τοῦ κοινωνικοῦ προβληματισμοῦ, ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀγάπησε τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν ὑπηρέτησε μὲ καλλιτεχνικὴ συνέπεια χωρὶς συμβιβασμοὺς καὶ σκοπιμότητες.


   Ὁ Κώστας Μπαλάφας γεννήθηκε τὸ 1920 στὸ ὀρεινό χωριό Κυψέλη Ἂρτας ἀπὸ φτωχοὺς γονεῖς ἀγρότες. «Ἐκεῖ ποὺ», ὅπως εἶπε ὁ ἲδιος, 

«οἱ ἄνθρωποι παιδεύονται νὰ ἐπιβιώσουν, ὀργώνοντας τὴν ἄγονη γῆ, λὲς καὶ στύβουν μὲ τὰ χέρια τους γυμνὰ τὸ ξερὸ χῶμα καὶ τὸ ποτίζουν μὲ ἱδρῶτα,  ὥσπου νὰ δώσῃ καρπούς. Ἀναγκαία λύση γιὰ τὴν ἐπιβίωση ἦταν ὁ δρόμος τῆς ξενιτιᾶς, ἕνα ὅνειρο ἀρκετὰ ἀπατηλό…»

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Νικόλαος Κεφαλᾶς, ὁ Γραικός




Πλοῖο τύπου Πολάκας


   Ὁ Νικόλαος Κεφαλᾶς (1763/70 – 1850) γεννήθηκε καὶ μεγάλωσε στὴν Ζάκυνθο ὅπου καὶ διδάχθηκε τὰ πρῶτα γράμματα κοντὰ στὸν Ἀντώνιο Μαρτελάο καὶ τὸν δυτικὸ ἱερωμένο Νικολὸ Ρενῶ. Ἀπὸ μικρὴ ἡλικία θὰ στραφῇ στὴ θάλασσα καὶ τὸ ἐμπόριο, ἀρχικὰ ὡς ναύτης καὶ ἀργότερα ὡς καπετάνιος σὲ δικὸ του πλοῖο, πραγματοποιῶντας ἀρκετὰ ταξίδια στὴ Μεσόγειο θάλασσα.

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Οἱ συνθῆκες ποὺ ὁδήγησαν στὸν ἀφορισμὸ τῆς Ἐπανάστασης



«Ἡ Ἑλλάς Εὐγνωμονοῦσα», Θεόδωρος Βρυζάκης (1814-1878).
Ἀριστερὰ τῆς Ἑλλάδος εἰκονίζεται ἡ μορφή τοῦ Κοραῆ.



    Ὁ Ἀδαμάντιος Κοραῆς ὁρίζει ὅτι ἡ ἀναγέννηση τοῦ ἑλληνισμοῦ ἄρχισε στὰ μισὰ τοῦ ΙΗ’ αἰώνα. Τὸ 1815 διαπιστώνει μὲ ἐνθουσιασμὸ ὅτι 

«δὲν ἔμεινεν ἀμφιβολία, πλὴν εἰς τὰς κεφαλὰς τῶν μωρῶν ἢ τῶν κακῶν, ὃτι ἒφθασε καὶ τῶν Γραικῶν ὁ καλὸς καιρός· καὶ ἔφθασε μὲ τόσην ὁρμὴν ὥστε καμμία δύναμις ἀνθρώπινος δὲν εἶναι πλέον καλὴ νὰ μᾶς ὀπισθοδιγήσῃ».

    Πραγματικά, ἦταν μία ἐποχὴ ὅπου πολλοὶ φιλόμουσοι, φιλογενεῖς καὶ εὐεργετικοὶ ἄνδρες ἐγείρουν μουσεῖα καὶ δαπανοῦν χρήματα γιὰ ἐκτυπώσεις βιβλίων τὰ ὁποῖα διανέμουν δωρεὰν στὸ γένος, προσπαθῶντας μὲ κάθε τρόπο τὴν βελτίωση καὶ ἀναπτέρωση τῆς πατρίδος.
Ὁ ἑλληνισμὸς ἐκεῖνα τὰ χρόνια κινεῖται μὲ ἐξαιρετικὰ γοργὸ ρυθμό, ὥστε κάποτε νὰ διαπιστώνονται ἀδεξιότητες ἢ καὶ ἀστοχίες στὶς ἐπιδιώξεις αὐτὲς. Τὰ σφάλματα αὐτὰ ἔδωσαν ἀφορμὲς στοὺς συντηρητικοὺς νὰ καταδικάσουν ὄχι μόνο ἄτομα ἢ μεμονωμένες προσπάθειες, ἀλλὰ τὸ ἴδιο τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνακαινισμοῦ.

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Edward Dodwell, ὁ Ἰρλανδός περιηγητής



Ἀποψις τοῦ Παρθενῶνος ἀπό τά Προπύλαια


«...Κατά τήν πρώτην μου περιοδείαν εἰς τήν Ἑλλάδαν, γνώρισα τόν ἀνείπωτον ἐξευτελισμόν νά παραστῶ εἰς τήν λεηλασίαν τοῦ Παρθενῶνος ἀπό τά ἐκλεκτότερα γλυπτά του καί στήν καταστροφή ὁρισμένων  ἀρχιτεκτονικῶν τμημάτων του.  
Εἶδα νά ἀφαιροῦνται ἀπό τό νοτιοανατολικό ἄκρο τοῦ ναοῦ πολυάριθμες μετόπες. Ἦταν στερεωμένες σέ ἕνα εἶδος ὑποδοχῆς ἀνάμεσα στίς τριγλύφους καί, γιά νά τίς ἀποσπάσουν, χρειάστηκε νά ρίξουν καταγῆς τό θαυμάσιο γεῖσο πού τίς κάλυπτε.  
Ἡ νοτιοανατολική γωνία τοῦ ἀετώματος συμμερίστηκε αὐτήν τήν μοίραν. Ἐνῶ τό μνημεῖο ἦταν ἐντυπωσιακά ὠραῖο καί εἰς ἀρίστην κατάστασιν ὅταν τό ἀντίκρισα τήν πρώτην φορά, συγκριτικά ἔχει ὑποβαθμιστεῖ πλέον σέ μίαν κατάστασιν ἐρείπωσης καί ἐγκαταλείψεως. 
Σέ μερικά σκίτσα πού ἔκανα ἐπιτόπου, τόσο πρίν ὄσο καί ὕστερα ἀπό τό συμβάν, φαίνονται τά ἀντικείμενα τά ὁποῖα ἀφαιρέθηκαν ἢ καταστράφησαν καί ἡ ἀξιοθρήνητος ἀντίθεσις ἀνάμεσα στήν τωρινήν καί τήν παλαιότερην εἰκόνα αὐτῶν τῶν ἀξιοσέβαστων καί ἐνδόξων μνημείων τῆς ἀρχαιότητος...»!

   Μέ αὐτήν τήν συγκλονιστική μαρτυρία ὁ Ἰρλανδός ζωγράφος, περιηγητής καί ἀρχαιόφιλος Έντουαρντ Ντόντουελ (Edward Dodwell, 1767-1832) περιγράφει τόν βιασμό τοῦ Παρθενῶνος!

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Ἡ Τριπλὴ Κατοχὴ στὴν Ἑλλάδα

   Μετὰ τὴν μάχη τῆς Κρήτης, ὁλοκληρώθηκε ἡ κατοχὴ τῆς χώρας. Οἱ κατακτητές φρόντισαν γιὰ τὸν ἀφανισμὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἒθνους, καὶ ἒδωσαν στὴν κατοχὴ τριμερὴ πολυεθνικὴ μορφή. Ἡ Ἰταλία προσάρτησε ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τὰ νησιὰ τοῦ Ιονίου Πελάγους ἐνῶ ἡ Βουλγαρία τὴν Ἀνατολικὴ Μακεδονία καὶ τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς Δυτικῆς Θράκης.







   Μὲ διαταγὴ τοῦ Χίτλερ στὶς 17 Μαΐου 1941, ἡ Ἑλλάδα χωρίστηκε ἐπίσημα σὲ ζώνες κατοχῆς:

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Nelly's φωτογραφίες...





   Σέ μία ἐποχή πού χαρακτηρίζεται ἀπό συντηρητισμό, στήν Ἀθήνα τοῦ 1929, ἡ φωτογράφος Ἔλλη Σουγιουλτζόγλου – Σεραϊδάρη ἀπό τό Ἀϊδίνι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, προκαλεῖ σκάνδαλο μέ τίς φωτογραφίες της. Ἡ φωτογράφος, γνωστότερη μέ τήν ἀγγλική ὑπογραφή τῶν ἔργων της, Nelly's, άποτέλεσε σημαντική προσωπικότητα στον καλλιτεχνικό χώρο καί ἰδιαίτερα σέ αὐτόν τῆς φωτογραφίας. Ἡ θεματογραφία της ὑπῆρξε ἰδιαίτερα ἑλληνοκεντρική καί τά ἔργα της ἀποτύπωσαν ἀρχαῖα ἑλληνικά μνημεῖα καί ἀγάλματα, τήν Ἀθήνα τοῦ Μεσοπολέμου καί τήν ἑλληνική οἱκογένεια.
Τά ἔργα της ὅπως τά γυμνά στήν Ἀκρόπολη καί οἱ ἀπεικονίσεις ἀρχαίων ἑλληνικῶν ἀγαλμάτων σέ συνδυασμό μέ σύγχρονους ἀνθρώπους, ἐξυμνεῖ τόν ἑλληνισμό καί παράλληλα ἀποδυκνύει τή διαχρονικότητα τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ ἰδεώδους.

Περὶ βρυκολάκων στὴν Ἑλλάδα...



   Τίποτε δὲν ἔδωσε ποτὲ τόση χαρὰ καὶ ἀνακούφιση στοὺς κατοίκους τοῦ χωριοῦ ὅσο τὸ πρῶτο φῶς τοῦ πρωινοῦ, ἐκείνη τὴν ἡμέρα τοῦ 1768. Ὅλοι ἦταν στὸ πόδι, κανένας ὅμως δὲν βγῆκε ἔξω μέχρι νὰ φανῆ ἡ πρώτη ἀχτίδα τοῦ ἡλίου. Περίπου τὴν ἴδια στιγμὴ ἀκούστηκε ἡ καμπάνα τῆς ἐκκλησίας ποὺ καλοῦσε τοὺς ἀνθρώπους ἔξω γιὰ νὰ μετρήσουν τὶς καταστροφὲς καὶ τὶς ἀπώλειες τῆς νύχτας. Ὁ καθένας ποὺ ἐρχόταν ἔλεγε τὴν δική του ἱστορία γιὰ τὰ χθεσινοβραδινά. Τελικὰ κάποια ζῶα βρέθηκαν μὲ ἀνοιγμένες τὶς κοιλιές, καταστροφὲς ἔγιναν στὰ σπίτια, στὰ παράθυρα καὶ στὶς στέγες, ἀλλὰ τίποτε ἄλλο συνταρακτικό, τουλάχιστον μέχρι τὴν στιγμὴ ποὺ τὰ νέα ἦρθαν ἀπὸ τὸ ἂλλο χωριό!
Ἐκεῖ δυστυχῶς, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς καταστροφὲς στὰ σπίτια καὶ τὶς ἀπώλειες ὁρισμένων ζώων, ὑπῆρχε ἀνθρώπινο θῦμα. Ὁ ἄτυχος νεκρὸς ἦταν ὁ ἴδιος ὁ παπάς! Ποιός ξέρει πῶς κατόρθωσε νὰ μπῇ μέσα στὸ σπιτάκι του ὁ βρυκόλακας.
Ὁ μισὸς λαιμὸς τοῦ φτωχικοῦ ἱερέα ἔλειπε καὶ τὸ πρόσωπό του ἔδειχνε τρομερὴ ἀγωνία, τρόμο καὶ πόνο. Τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ σπιτιοῦ του ἦταν ἄνω-κάτω· ὅλα σχισμένα καὶ σπασμένα, ροῦχα, κουβέρτες, πιάτα, καρέκλες τὰ πάντα. Ἴχνη αἳματος παντοῦ καὶ οἱ τροφές, τὸ νερό, τὸ ψωμί, μαγαρισμένα καὶ πεταμένα καταγῆς.

Ἡ Ὄθρυς τῶν θεῶν




Fall of the Titans, Peter Paul Rubens (1577 – 1640)


     Ὁ Μῦθος τύλιξε τὰ πλοκάμια του γύρω ἀπὸ τὶς πλαγιὲς τοῦ βουνοῦ ποὺ ἀγρύπνησε στὶς μᾶχες τῶν Θεῶν... Γιατὶ ὅταν ὁ πόλεμος ξέσπασε ἀνεξέλεγκτα μεταξὺ τῶν παλαιῶν καὶ τῶν νέων Θεῶν, στὴν Ὄθρυ εἶχαν καταφύγιο καὶ ἀπαντοχὴ οἱ παλαιοὶ Τιτᾶνες· ἐκεῖ στρατοπεδεύσαν, ἐκεῖ δέχονταν τὶς ἐπιθέσεις τῶν νέων θεῶν, τῶν Ὀλυμπίων.
Ἦταν λυσσαλέες οἱ μᾶχες μεταξύ τους, συντάραξαν τὸν κόσμο ὁλάκαιρο. Τεράστια βράχια πέταγαν οἱ θεοὶ ἀπὸ τὸν Ὄλυμπο καὶ τὴν Ὄθρυ ἀντίστοιχα. Τράνταζε ἡ γῆ συθέμελα καὶ τεράστιες πληγές ἄνοιγαν στὸ κορμί της.